از نیهای پلاستیکی روزمره گرفته تا لولههای بادوام مورد استفاده در ساختوساز، اشکال و کاربردهای متنوع محصولات پلاستیکی همگی یک منشأ مشترک دارند: فناوری قالبگیری اکستروژن پلاستیک. این فرآیند تولید که در طول زمان مورد احترام بوده است، همچنان توسعه صنعتی را در سراسر بخشها پیش میبرد و قابلیتهای سفارشیسازی و تولید انبوه را ارائه میدهد.
اکستروژن پلاستیک یک فرآیند تولید است که گلولههای پلاستیکی را به پروفیلهای پیوسته با اشکال مختلف تبدیل میکند. مواد خام در یک اکسترودر ذوب میشوند، سپس از یک قالب عبور داده میشوند که پلاستیک مذاب را به لولهها، میلهها یا سایر پروفیلها قبل از خنک شدن شکل میدهد. این فناوری که به دلیل مقرون به صرفه بودن و سازگاریاش ارزشمند است، کاربرد گستردهای در سراسر صنایع پیدا کرده است.
تحقیقات بازار نشاندهنده پتانسیل رشد قابل توجهی برای صنعت اکستروژن پلاستیک است. تحقیقات بازار متحد گزارش میدهد که بازار جهانی اکسترودر پلاستیک در سال 2019 از 6 میلیارد دلار فراتر رفت و پیشبینی میشود تا سال 2027 به نزدیک 8 میلیارد دلار برسد که نشاندهنده نرخ رشد سالانه مرکب 4.5٪ است. این گسترش ناشی از شهرنشینی فزاینده، توسعه اقتصادی و تقاضای رو به رشد از صنایع مواد غذایی و آشامیدنی، الکترونیک و مبلمان است.
ریشههای فناوری اکستروژن به قرن 18 بازمیگردد. در دهه 1790، جوزف براما اولین اکسترودر پیستونی دستی را برای تولید لولههای سربی بدون درز اختراع کرد که اولین دستگاه اکستروژن جهان محسوب میشود. این فناوری در سال 1818 پیشرفت کرد، زمانی که جان اسمیتون اکسترودر دو پیچی را اختراع کرد که از دو پیچ چرخشی برای ایجاد فشار برای اکستروژن مواد استفاده میکرد.
یک نقطه عطف مهم در سال 1845 رخ داد، زمانی که ریچارد برومان طرح اکسترودر بهبود یافتهای را توسط هنری بیولی ثبت کرد که قادر به پوشش سیمهای مسی با لاستیک گوتا پرچا بود. این سیمهای عایقبندی شده نقش مهمی در کابلهای تلگراف زیردریایی در دهه 1850 ایفا کردند و ارتباطات فرااقیانوسی را امکانپذیر کردند.
فناوری اکستروژن پلاستیک معاصر، تولید انبوه محصولات متنوع، از صدها متر لوله گرفته تا هزاران نی را امکانپذیر میکند. فراتر از سادگی عملکرد آن، این فرآیند با همترازی متراکمتر مولکولهای پلاستیکی، خواص مواد را افزایش میدهد و دوام محصول را بهبود میبخشد.
یک اکسترودر استاندارد از چندین جزء کلیدی تشکیل شده است: یک قیف برای ورودی مواد، یک بشکه که مکانیسم اکستروژن را در خود جای داده است، یک سیستم درایو پیچ و یک موتور. این فرآیند معمولاً با گلولههای رزین پلاستیکی کوچک و محکم شروع میشود که به دلیل ویژگیهای بارگیری و ذوب سریع انتخاب میشوند. مواد رایج عبارتند از پلی استایرن با ضربه بالا (HIPS)، پلی وینیل کلرید (PVC)، پلی اتیلن، پلی پروپیلن و اکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS).
قالب نشاندهنده مهمترین عنصر است که شکل نهایی محصول را تعیین میکند و در عین حال جریان یکنواخت پلاستیک مذاب را از طریق دستگاه تضمین میکند.
بازار اکستروژن پلاستیک سه نوع دستگاه اصلی را ارائه میدهد: اکسترودرهای تک پیچی، دو پیچی و پیستونی که دومی از یک مکانیسم پیستون به جای پیچ استفاده میکند.
اکسترودرهای تک پیچی به دلیل قابلیت اطمینان، سادگی و هزینه کمتر محبوبیت خود را حفظ کردهاند. با این حال، مدلهای دو پیچی در کاربردهای اختلاط مواد برتری دارند و ترکیبات همگنتری را ارائه میدهند.
ایالات متحده میزبان شرکتهای نوآورانه متعددی است که در خط مقدم فناوری اکستروژن پلاستیک قرار دارند:
پیشرفتهای تکنولوژیکی همچنان در حال تغییر شکل اکستروژن پلاستیک است. اکستروژن مشترک چند لایه اکنون مواد کامپوزیتی با خواص متنوع را در پروفیلهای منفرد تولید میکند، در حالی که سیستمهای کنترل هوشمند راندمان تولید و کیفیت محصول را افزایش میدهند.
با گزینههای مواد در حال گسترش و نوآوریهای فرآیند، اکستروژن پلاستیک همچنان برای رشد قابل توجه در سراسر کاربردهای صنعتی قرار دارد و نقش حیاتی خود را در زیرساختهای تولید حفظ میکند.